Θερμόμετρα - κασσίτερος · γυαλί

Στα 1593 ο Γαλιλαίος μετρούσε την εξωτερική θερμοκρασία χρησιμοποιώντας ένα γυάλινο κύλινδρο με αλκοόλη που αύξανε πυκνότητα όταν η θερμοκρασία μειωνόταν. Μέσα στο υγρό επιπλέαν γυάλινες μπάλες αριθμημένες, διαφόρων πυκνοτήτων, που ανεβοκατεβαίνανε ανάλογα με την πυκνότητα της αλκοόλης. Οι επιστήμονες της ακαδημίας της Φυσικής στη Φλωρεντία, κατασκεύασαν διάφορα θερμόμετρα και δημοσίευσαν τις εμπειρίες τους. Στην πραγματικότητα, παρατηρούσαν τις μεταβολές της θερμοκρασίας παρά μετρούσαν. Η ρύθμιση των θερμομέτρων γινόταν ακόμη πειραματικά και οι επιμέρους διαιρέσεις δεν ήταν συγκρίσιμες. Το συγκριτικό θερμόμετρο γεννιέται αργότερα με σημεία αναφοράς τις θερμοκρασίες βρασμού και ψύξεως του νερού κι έτσι καθορίζονται οι τρεις κλίμακες: Κελσίου, Ρεωμύρου, Φαρενάιτ και βασική ουσία ο υδράργυρος.

Τα επικασσιτερωμένα θερμόμετρα της συλλογής μας έχουν αποτυπωμένες και τις τρεις κλίμακες: Κελσίου, Φαρενάιτ, Ρεωμύρου. Δικής μας ευρεσιτεχνίας και το περιστρεφόμενο πορτάκι κάποιων μοντέλων που επιλέγει την κλίμακα προς ανάγνωση. Το θερμόμετρο με την ένδειξη min/max έχει ένα τριχοειδές που του επιτρέπει την καταγραφή της μικρότερης-μεγαλύτερης θερμοκρασίας μίας ημέρας, ενός μήνα, ενός χρόνου.